محل تمرین و تجهیزات پارکور

مکان تمرین بر خلاف بسیاری ورزش‌های دیگر پارکور تا کنون در زمین و یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود، البته تلاش‌هایی در این رابطه صورت گرفته‌است تراسورها در محیط‌های شهری از قبیل سالن‌های ورزش، پارک‌ها، زمین‌های بازی و سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی‌هایی از قبیل تجاوز به حریم شخصی، آسیب رساندن به اموال عمومی و تمرین در مکان‌های نامناسب شده‌است.
وسایل و تجهیزات پارکور وسیله و تجهیزات خاصی نیازمند ندارد و تراسورها معمولاً لباس‌های مربوط به ورزش و یا معمولی سبک و راحت می‌پوشند.
 تنها چیزی که توصیه شده‌است یک کفش مربوط به ورزش سبک با چسبندگی زیاد است بعضی از تراسورها از مچ بند بخاطر محافظت از مچ هایشان استعمال می‌کنند.
برخی هم چنین از دستکش‌های نازک مربوط به ورزش بسبب حفاظت از کف دستهایشان استعمال می‌کنند که بعلت کم کردن چسبندگی و حس باعث موضع منفی بعضی از تراسورها می‌شود.

پکیج عظیم مربی گری فوتبال

حرکات بنیادی پارکور

حرکات پایه



غلتیدن Roll غلتیدن به پهلو بصورتی که دست‌ها به زمین برخورد نکنند.
فرود آمدن Landing خم کردن زانو هنگامی که انگشتان پا با زمین برخورد می‌کنند (هرگز با تمام پا فرود نیایید)
تعادل Balance راه رفتن متعادل روی لبهٔ بالایی یک مانع
تعادل گربه‌ای Cat balance حرکت چهارپاگونه روی لبهٔ بالایی یک مانع
زیرمیله Underbar,jump through پریدن یا تاب خوردن از بین و زیر موانع برای ردکردن فاصله
ول‌شدن، جدا شدن Dismount,swinging jump پریدن همراه با چرخش و نوسان از روی موانع
جهش وارونه، جهش ۳۶۰ Reverse vault پریدن از روی مانع با کمک دو دست همراه باچرخش ۳۶۰

پارکور چه نیست؟

پارکور حرکات آکروباتیک، بدل کاری، رقص، حرکات احمقانهٔ بدون توجه به عواقب آن و پرش‌های بلند بدون دلیل نیست.
هم چنین چنین پارکور «حرکت‌های دلخواه» نیست بلکه مجموعه‌ای از حرکات از پیش تعریف شده و هدفمند است.
در پارکور خبری از رقابت و کل‌کل نیز نیست.
یک کمپین از یکم ماه مه سال ۲۰۰۷ بواسطه وبگاه رسمی پارکور بواسطه حفاظت از پارکور و فلسفهٔ آن در مقابل رقابت و رقابت آغاز شده‌است.
اعضای این کمپین اعتقاد دارند که «مسابقه» افراد را تحریک می‌کند که با دیگران بجهت رضایت تماشاگران و یا اثبات برتری‌های خویشتن و و یا شاید سودهای مالی مبارزه کنند؛ در حالی که در پارکور، افراد در آغوش یکدیگر و فقط بخاطر خودشان تمرین می‌کنند.
پس پارکور نمی‌تواند تبدیل به یک رشتهٔ مسابقه‌ای شود، مگر آن که پایه وجودی آن یعنی «پرورش خود» نادیده گرفته شود.

تفاوت دو آزاد و پارکور

دو آزاد (به انگلیسی: Free running)‏ در شروع معادل انگلیسی واژهٔ پارکور بود، ولیکن اکنون خویشتن به عنوان شاخه‌ای مستقل از ورزش شناخته می‌شود.
دو آزاد در مقایسه با پارکور دارای حرکاتی با جزئیات بیشتر است.
حرکات دو آزاد همانند چرخش‌ها و گردش‌ها به علت خلاقانه‌تر شدن، زیبایی و جذاب شدن ورزش است.
هدف پارکور رسیدن سریع و کارا و در مسیری مستقیم است، در حالی که دو آزاد هنر حرکت کردن در محیط اطراف، به هر صورت دلخواه و در مسیر دلخواه است.
دوندگان آزاد حرکاتی را تمرین کرده و به شغل می‌گیرند که لزوماً بخاطر غلبه کردن بر موانع انجام نمی‌شود.
مهم‌ترین عنصر در دو آزاد، هماهنگی میان دونده و مانع است و حرکات باید نوآورانه، زیبا و خلاقانه باشد.

فلسفه وجودی پارکور

پارکور یک رشتهٔ مربوط به ورزش است، ولیکن فلسفه‌ای با ارزش‌های خاص خویشتن و بسبب آگاهی از توانایی‌های خویشتن، مبارزه علیه خویشتن و پرورش جسم و روح دارد.
پارکور گذشته از یک ورزش و هنر، یک شیوهٔ زندگی کردن و یک فلسفهٔ روزانه‌است.
یکی از فلسفه‌های این ورزش، اتکا به توانایی‌های جسمی و ذهنی افراد بواسطه کمک کردن به کسانی است که در شرایط ویژه‌ای پیمان دارند.
به همین دلیل است که در این ورزش خبری از رقابت و رده‌بندی ورزشکاران و غیره نیست، زیرا هر کسی تنها بجهت خودش و نه بواسطه اثبات برتری خویشتن ، تمرین می‌کند.
بسیاری پس از آشنایی با پارکور، اصول آن را در زندگی خویشتن همچنین به شغل می‌برند.
به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خویشتن بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.
هنر پشت سر گذاشتن کارای موانع، با به چالش کشیدن فیزیکی و جسمی خویشتن باعث می‌شود که با موقعیت‌های زندگی روزانه آسان‌تر کنار بیاییم.
وقتی که یک مانع و یا به عبارتی وضعیتی دشوار در زندگی ما پدیدار شود، یک تراسور همانگونه که در پارکور یاد گرفته، سریع و کارا بر آن غلبه می‌کند و بدون تغییر مسیر به راه خویشتن ادامه می‌دهد.
جدا از حرفه‌ای شدن در حرکات، قسمت اصلی آموزش و تمرین صحیح پارکور، توانایی غلبه بر ترس و استعمال از آن در زندگی است، چرا که شروع باید بتوان بر ذهن و تفکر خویشتن چیره شد تا توانایی حرفه‌ای شدن در پارکور در ما بوجود آید.
کسانی که پارکور تمرین نمی‌کنند معمولاً دربارهٔ آین موضوعات چیزی نشنیده و یا ندیده‌اند؛ در صورتی که به گفتهٔ بنیان‌گذار این هنر، «فلسفه» جزء درونی پارکور است.

آموزش پارکور

پارکور در ایران

اولین نشانه از حضور پارکور به صورت حرفه‌ای در ایران، امیرحسین ایمانی و کوشا فتحی‌نژاد در مستند سال دو هزار و سه لندن بپر (به انگلیسی: Jump London)‏ بود.
هدف این فیلم اثر دادن گسترش پارکور در دنیا بود، به علت همین منظور از گروه‌های مطرح و فعال پارکور در دنیا تقاضای همکاری نمودند و گروه irPk که بعداً به رها تغییر نام داد همچنین در این پروژه همکاری کرد.
 در آن زمان(۱۷ سپتامبر ۲۰۰۴) گروه اینترنتی Parkour_Iranه به کوشش گروه irPk تشکیل شد که با وجود غیرفعال بودن هنوز دارای بیشترین عضو میان گروه‌های پارکور است.
با گسترده شدن پارکور در ایران و نیاز به آموزش حرفه‌ای تر، امیرحسین ایمانی در تابستان سال دو هزار و چهار جهت آموزش دیدار پایین نظر یکی از موفق‌ترین گروه‌های پارکور دنیا به لندن رفت.
 و سایت urbanfreeflow از تاریخ شانزده نوامبر دو هزار و چهار با روادید آن گروه شروع به شغل کرد.
در پاییز همان سال بود که این گروه به رها تغییر نام داد و در سال ۱۳۸۴ اولین دوره کلاس‌های پارکور با هدف انتقال تجربه‌هایشان در مجتمع مربوط به ورزش شهید چمران (بولینگ عبدو) برگزار کردند و وب‌گاه 
parkour هم چنین شروع به اشتغال کرد.

 توجه رسانه‌ها با اجرای نگار دو نفر از اعضای گروه رها (احسان دادفر و آرمان خاشعی) در کلیپی به نام کبوتر (تابستان ۱۳۸۴)، تولید فیلمی مختصر بواسطه جشنواره پلیس، گفتگو با نشریات مختلف (مانند ۴۰چراغ و Teenageri و خبرگزاری [Ascosiated Press]] ویدیو در یوتیوبو شرکت در نمایشگاه بین‌المللی ورزش ۲۰۰۸.

به این ورزش بیشتر شده و علاقه‌مندان بسیاری شروع به تمرین کرده‌اند.
هم چنین چنین گروه رها بعلت آشنا شدن مخاطبان و مسیولین فدراسیون آمادگی جسمانی با این ورزش به دعوت رییس کمیته ایروبیک حرفه‌ای و مهارتی در مراسم افتتاحیه اولین دوره رقابت ایروبیک حرفه‌ای کشور (۲۵ آبان ۱۳۸۵) در ورزشگاه شهید چمران به ایفای رسم پرداختند.
از زمستان ۱۳۸۹ گروه رها اقدام به برگزاری همایش‌های درون باشگاهی میان باشگاه‌های رها در کلان شهر تهران و کرج کرده است که به طور منظم هر فصل با حضور یک تیم مهمان صورت می‌گیرد.
 به مرور زمان گروه‌های دیگری در سطح ایران شروع به فعالیت کردند که می‌توان به گروه‌های شفق، بن هدز، فراز، ونتد (تبریز)، شاهرگ و تایگر پارکور اشاره کرد که گروه شفق اولین همایش پارکور در پایتخت ایران با حضور اکثر علاقه‌مندان به این رشته را در تابستان ۸۷ برگزار کرد.
بزرگترین همایش پارکور به کوشش گروه رها و پارادوکس (تیم استاد فرید لطفی) ۲۷ فروردین ۱۳۸۹ برگزار شد.
تیم‌های بسیاری از شهرهای مختلف ایران (از جمله تیم کرنانشاه) ند که متاسفانه علیرغم داشتن مجوزهای لازم، برای زیاد شدن بیش از حد جمعیت که بیش از۳۰۰۰ نفر تخمین زده شد، و در اواخر برنامه همایش لغو شد.
 فعلا گروه هیتال با داشتن بیست مربی رسمی پارکور و فعالیت در دو استان البرز و کلان شهر تهران و داشتن بیش از پانزده باشگاه در این دو استان بزرگترین گروه پارکور در ایران می‌باشد نیز چنین وب گاه پارکور ایران با همکاری تراسورها در سراسر ایران، اقدام به انتشار الکترونیکی تنها مجله تخصصی پارکور و دوآزاد به زبان فارسی کرده است.
سردبیر این نشریه امیرحسین متین است و به طور فصل نامه منتشر می‌شود

نامه دیوید بل

در تاریخ شش آوریل دو هزار و دوازده دیوید بل نامه‌ای سرگشاده منتشر کرد تا بار دیگر بر فلسفه پارکور مبنی بر در حرکت بودن (در مقابل حرکات آکروباتیک تنها)، پارکور کردن بخاطر سالم بودن (در مقابل تمرین‌های بی منطق که باعث آسیب دیدگی می‌شوند) و لذت بردن شخصی از پارکور کردن (در مقابل پارکور کردن جهت دیده شدن با تلاش بقیه) تاکید کرد.
این متن در همان موقع به کوشش امیرحسین ایمانی ترجمه شد و در مجله پارکور و دوآزاد ایران شماره چهار منتشر شد دوست دارم که یک بار و به علت همیشه این موضوع را بواسطه همه حل کنم! من کسی هستم که به تنهایی k را به parkour اضافه کردم، چیزی که اکنون به هر راه قابل تصوری بواسطه کسانی که آن را اختراع کرده‌اند در همه دنیا انجام می‌شود! مثل Zephyr که می‌گوید: من نیز همینطور! پدر من همینطور که در ارتش بوده، پارکور را به من آموزش داده و من بیست و پنج سال است دارم تمرین می‌کنم!.
این من را دیوانه می‌کند، ولی آن‌ها دراین نکته در افکار خودشان بسیار مطمئن هستند تا در مسیر واقعی!:)) من تنها کسی هستم که به طور مستقیم شفاهی آموزش‌های این راه را «پارکور» از پدرم دریافت کردم! من تنها کسی هستم که آغاز به ساکن مجبور بودم جانم را به خطر بیاندازم تا این ورزش به وجود بیاید! من از خویشتن گذشتگی و فداکاری کردم و قلبم را در این راه گذاشتم! یاماکاسی مبدا حرکتی است که همه به عنوان Move outside، move together می‌شناسند و همین! این نقطه مشترک همه ماست.
پدر من به مانند تمام پدران و افراد سالخورده نظامی عمل کرد! او به من و همه بچه‌های دیگر که دوست داشتن یاد بگیرند، در باره ورزش راهنمایی و نصیحت می‌کرد؛ لاکن هیچ‌گاه، تکرار می‌کنم، هیچ‌گاه در باری پارکور با هیچ‌کس دیگری به جز من حرف نزد.
از همه شما بواسطه تمرین کردن پارکور تشکر می‌کنم.
انجام دادن و یا ندادن حرکت‌های آکروباتیک مهم نیست.
مهم این است که از یاد گرفتن لذت ببرید، تکامل پیدا کنید، آسیب نبینید و سالم بمانید.
از نو متشکرم که به این راه اعتقاد دارید و امیدوارم در مسیر زندگی موفق باشید.
و شرم بر کسانی که بدون روادید ، از اسمی که به ایشان تعلق ندارد سود می‌برند! خرج این شغل خیلی زیاد است! نباید با مرگ بازی کرد! من هیچ‌وقت به خانواده و برادرانم خیانت نخواهم کرد! به بقیه نیز اعتمادی ندارم چون که دنیا پر از خیانت شده است! من یاد گرفتم که اعتماد کنم، ولیکن زندگی به من یاد داد که مواظب باشم! به پیشرفت کردن ادامه بدهید.
به داستان‌ها گوش نکنید چون داستانی وجود ندارد! جز یکی، آن همچنین حقیقت است! پارکور نیازمند به حمایت و پشتیبانی و یا ضد آن را ندارد! پارکور وجود دارد و تا ابد خواهد ماند! زیرا که از قلب پاک به دنیا آماده و با همه عشقی که یک پسر به پدرش می‌تواند داشته باشد رشد کرده است! همه داستان همین است.
پروا کنید و هیچ وقت فراموش نکنید که ما زندگی می‌کنیم که بیاموزیم و سخاوتمند باشیم، نه این که بدزدیم، دروغ بگوییم، و یا تقلب کنیم! پارکور ما را از این‌ها جدا می‌کند و باید به ما کمک کند که در درونمان، در جسم خود نیز خوبی داشته باشیم و هر کس باید به این فک کند که زندگی خودش را خودش پر بار کند! به این دلیل گفتن اینها برایم مهم بود که به زودی پدر می‌شوم! زیرا یک پارکور جدید منتظر من است! پدر خوب بودن:))) زیبا ترین هدیه زندگی! همه شما را دوست دارم و به جریان داشتن در خیابان‌ها و لذت بردن از زندگی ادامه دهید.
با تشکر دیوید بل

فوتسال دوپینگ

تاریخچه پارکور

پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است.
انسان‌ها به طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را بعلت گذشتن از موانع به وجود می‌آورد.
از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می‌کنند، اما ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می‌کنیم، آن ویژگی را از دست می‌دهیم.
افراد زیادی در طول تاریخ بر بر سر حرکت انسان و بهبود آن اشتغال کرده‌اند (از جمله عیاران کاغذباز).
ولیکن پارکور به معنای خاص آن، با تلاش ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد.
او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک طرز کارا و مناسب بسبب «تعقیب و فرار» بودند.
این فعالیت‌ها، سرانجام با تلاش فرزندش داوید بل (David Belle) بصورت مدوّن درآمد.
داوید بیشتر عمر خویشتن را صرف سامان‌دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد.
او و دوستانش، از جمله سباستیان فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش‌های مختلفی به مانند ژیمناستیک و با هدف کمک‌کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند

آموزش حرفه ای پارکور

پارکور

پارکور (به فرانسوی: Parkour)‏ و یا هنر جابجایی (به فرانسوی: L'art du déplacement)‏ و یا شهرنوردی به پیشنهاد گروه رها یک راه نوین بواسطه تعامل با محیط اطراف فقط با استعمال از توانایی‌های انسان است.
داوید بل، بنیان‌گذار پارکور در فرانسه می‌گوید: «جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست از قبیل این‌که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید.
پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند و دارای فلسفهٔ خاص خویش است.
پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استعمال از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد.
» «کارایی» یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات سریع‌ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همینطور مانع آسیب دیدگی دراز مدت و یا اجمال مدت شوند.
 به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خویشتن بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.

آموزش مقدماتی تا پیشرفته پارکور